Πώς να φτιάξετε σπιτική γκρανόλα για το πρωινό

H γκρανόλα (granola) την πρώτη της εμφάνιση την έκανε το 1863 στη Νέα Υόρκη. Την ιδέα είχε ο Δρ. Τζέιμς Κέιλεμπ Τζάκσον. Πιστεύοντας ότι η καλή υγεία περνάει από το στομάχι και θέλοντας να προσφέρει ένα πιο υγιεινό πρωινό σε όσους κούραρε στο κέντρο υδροθεραπείας του, έφτιαξε την πρώτη της εκδοχή από χοντροαλεσμένο σιτάλευρο ολικής άλεσης ψημένο στο φούρνο. Ένας άλλος γιατρός (και διατροφολόγος), ο Τζον Χάρβεϊ Κέλογκ, δημιουργός, μαζί με τον αδερφό του, των διάσημων Kellogg΄s, παρουσίασε λίγο αργότερα τη δική του παραλλαγή, από βρώμη, σιτάλευρο και καλαμποκάλευρο, η οποία μπήκε δυναμικά στην αγορά, τελικά όμως κατέληξε στα μετόπισθεν, καθώς μια άλλη του εφεύρεση, τα γνωστά σε όλους κορν φλέικς, κέρδισε όλη τη δόξα.

Η γκρανόλα χρειάστηκε να περιμένει έναν αιώνα για να ξαναβρεθεί στο προσκήνιο, αυτή τη φορά, σύμφωνα με πολλούς, χάρη στα... Παιδιά των Λουλουδιών, που την υιοθέτησαν ως μέρος μιας πιο φιλικής προς το περιβάλλον διατροφής. Όμως επέστρεψε για να μείνει. Οι κατασκευαστές δημητριακών άρχισαν να φτιάχνουν γκρανόλα στις αρχές της δεκαετίας του ’70, απευθυνόμενοι σε ένα ευρύτερο κοινό και δεν σταμάτησαν ποτέ.

Στο παιχνίδι μπήκαν πολλές ακόμη μικρές ή μεγαλύτερες εταιρίες. Στις μέρες μας η γκρανόλα κυκλοφορεί σε αρκετές διαφορετικές «εκδόσεις», κάποιες πιο λιτές, κάποιες πιο πλούσιες. Το αν είναι τόσο υγιεινή όσο στόχευαν οι... γεννήτορές της εξαρτάται από τα συστατικά της και τον τρόπο με τον οποίο έχει παρασκευαστεί. Κάποιες φορές π.χ. μπορεί να έχει περισσότερη ζάχαρη από όση θα θέλατε. Γιατί λοιπόν να μη φτιάξετε τη δική σας; Όπως τη θέλετε; Είναι πολύ εύκολο. Στη βρώμη, που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, θα προσθέσετε μέλι ή, εναλλακτικά, σιρόπι σφενδάμου και ελαιόλαδο ή λάδι καρύδας (η αναλογία είναι 1-1, οπότε αν μειώσετε το μέλι ούτως ώστε η γκρανόλα να γίνει λιγότερο γλυκιά, μειώνετε αντίστοιχα και το λάδι), ξηρούς καρπούς, σπόρους και αποξηραμένα φρούτα (προτιμήστε τα χωρίς ζάχαρη) της αρεσκείας σας.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια ή πεκάν. Ηλιόσπορο, λιναρόσπορο ή κολοκυθόσπορο. Κράνμπερι, μύρτιλα και κράνα, σταφίδες, ψιλοκομμένα σύκα, βερίκοκα και δαμάσκηνα, τσιπς μήλου, αλλά και ανανά, μάνγκο ή νιφάδες καρύδας για μια πιο εξωτική νότα. Αν βάλετε και σταγόνες σοκολάτας, διαλέξτε τις bitter. Λίγο εκχύλισμα βανίλιας θα δώσει έξτρα άρωμα, ενώ αν θέλετε, προσθέτετε και κάποιο μπαχαρικό, όπως κανέλα, τζίντζερ σε σκόνη, καρδάμωμο...

Εμείς παρακάτω σας προτείνουμε μια συνταγή, εσείς όμως μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε – οι συνδυασμοί είναι ατελείωτοι. Σε όποια υλικά κι αν καταλήξετε, στην ουσία ακολουθείτε την ίδια βασική φόρμουλα. Το μείγμα σε μερικά λεπτά είναι έτοιμο να μπει στο φούρνο. Το ψήνετε, προσθέτετε τα φρούτα ή/και τη σοκολάτα το αφήνετε να κρυώσει, το σπάτε με τα χέρια σε κομμάτια και το αποθηκεύετε σε ένα βάζο που κλείνει καλά. Tις τραγανές μπουκιές μπορείτε να τις συνδυάσετε με γάλα ή γιαούρτι, αλλά και γάλα βρώμης, αμυγδάλου, σόγιας ή καρύδας. Και με το ίδιο μείγμα να φτιάξετε και μπάρες δημητριακών, κόβοντας το σε ορθογώνια κομμάτια όσο είναι ακόμη ζεστό στο ταψί. Είναι ωραίο σνακ/κολατσιό και για τους μεγάλους και για τα παιδιά.

Γκρανόλα με αμύγδαλα, φουντούκια, κράνμπερι, σταφίδες και ηλιόσπορο

• 4 φλιτζ. νιφάδες βρώμης

• 1 ½ φλιτζ. χοντροκοπανισμένα ωμά αμύγδαλα και φουντούκια

• ½ φλιτζάνι ηλιόσπορο

• ½ κουτ. γλυκού αλάτι

• ½ κουτ. γλυκού κανέλα

• 1 κουτ. γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

• ½ φλιτζ. μέλι

• ½ φλιτζ. ελαιόλαδο

• ⅔ φλιτζ. αποξηραμένα κράνμπερι και σταφίδες

Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους, το αλάτι και την κανέλα. Ρίχνουμε το ελαιόλαδο, το μέλι, που το έχουμε νωρίτερα ζεστάνει λίγο, και το εκχύλισμα βανίλιας κι ανακατεύουμε καλά. Στρώνουμε ένα ταψί με αντικολλητικό χαρτί, απλώνουμε το μείγμα με ένα κουτάλι και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C βαθμούς, στις αντιστάσεις, για 20-25 λεπτά, ανακατεύοντάς το μια δυο-φορές ενδιάμεσα για να ψηθεί ομοιόμορφα. Όταν πάρει χρυσαφί χρώμα, το βγάζουμε από το φούρνο και προσθέτουμε τα αποξηραμένα φρούτα. Περιμένουμε να κρυώσει και το σπάμε σε κομμάτια.