Η γέφυρα της Καβάλας κινδυνεύει να γίνει... γεφύρι της Άρτας (pics)

Σε θέατρο του παραλόγου εξελίσσεται η υπόθεση κατάρρευσης της γέφυρας στην οδό Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού στην πόλη της Καβάλας. Ενώ έχουν περάσει 35 μέρες από το συμβάν, που μόνο από τύχη δεν στοίχισε ανθρώπινες ζωές, οι διαδικασίες για τα αίτια της κατάρρευσης και κυρίως την αποκατάσταση της γέφυρας βρίσκονται ακόμα στο σημείο μηδέν, ενώ το μόνο που κινείται είναι το... μπαλάκι των ευθυνών που πηγαινοέρχεται μεταξύ δήμου και περιφέρειας.

Η δήμαρχος Καβάλας, Δήμητρα Τσανάκα, ανέθεσε στον ευρωβουλευτή και συνταγματολόγο Κώστα Χρυσόγονο να γνωμοδοτήσει για το θέμα και δημοσιοποίησε το πόρισμά του, σύμφωνα με το οποίο ο δήμος δεν φέρει καμία ευθύνη γιατί το έργο ανήκει στην περιφέρεια.

Ο αντιπεριφερειάρχης Καβάλας, Θόδωρος Μαρκόπουλος, από την πλευρά του, απάντησε πως η αποκλειστική ευθύνη ανήκει στον Δήμο Καβάλας, και έδωσε στη δημοσιότητα με τη σειρά του σχετική γνωμοδότηση του υπουργείου Υποδομών.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι Καβαλιώτες περιμένουν ακόμα το πόρισμα-εξπρές για τα αίτια της κατάρρευσης, που αρχικά ανατέθηκε στην «Εγνατία Οδός ΑΕ» με δέσμευση για παράδοσή του εντός 20ημέρου, και δύο μέρες μετά αποφασίστηκε να συνταχθεί από το Τεχνικό Επιμελητήριο, το οποίο όμως δεν έχει στις τάξεις του εξειδικευμένο πολιτικό μηχανικό σε θέματα γεφυρών!

«Πετροπόλεμος» εγγράφων

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονο, «εν όψει του ισχύοντος σχεδίου πόλης Καβάλας, ο Δήμος Καβάλας δεν έχει καταστεί αρμόδιος προς συντήρηση του εν λόγω τμήματος της Εθνικής Οδού 2 Καβάλας - Ξάνθης, ενώ σε καμία περίπτωση, ακόμη κι αν θεωρείται αρμόδιος, η ευθύνη συντήρησης της οδού δεν θα συνίστατο στη λήψη μέτρων προστασίας, σε σχέση με την κατασκευαστική αρτιότητα και στατικότητα της γέφυρας, ως του φέροντος οργανισμού επί του οποίου βρίσκεται η συγκεκριμένη οδός».

Η σχετική ανακοίνωση προκάλεσε την αντίδραση του αντι-περιφερειάρχη Καβάλας, Θόδωρου Μαρκόπουλου, ο οποίος έδωσε στη δημοσιότητα έγγραφο της Διεύθυνσης Οδικών Υποδομών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, σύμφωνα με το οποίο «δεν υπάρχουν στην υπηρεσία μας στοιχεία σχετικά με τη μελέτη και κατασκευή του εν λόγω οδικού τμήματος, ώστε να τεκμηριώνεται η ένταξή του σε κάποιο νομοθετημένο εθνικό οδικό άξονα».

Με βάση αυτό, οι Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας ζήτησαν από τις αστυνομικές Αρχές να μην αναφέρουν τον συγκεκριμένο δρόμο ως τμήμα της εθνικής οδού.

«Το πιο σημαντικό ζήτημα που μας ενδιαφέρει και αποτελεί μείζονα προτεραιότητα είναι η αναγκαιότητα της όσο το δυνατόν ταχύτερης αποκατάστασης της λειτουργίας του έργου και η διασφάλιση αφενός μεν της ασφάλειας των διερχόμενων από το σημείο και αφετέρου η διευκόλυνση της κίνησης μέσα στην πόλη της Καβάλας» δήλωσε ο κ. Μαρκόπουλος.

Ένα ορφανό έργο χωρίς συντήρηση

Η «αμαρτωλή» ιστορία της συγκεκριμένης γέφυρας ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν κατασκευάστηκε το τμήμα του παραλιακού δρόμου, παράλληλα με την οδό Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού.

Το έργο εκτέλεσε η... Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης και Αποχέτευσης Καβάλας (ΔΕΥΑΚ), επειδή έπρεπε να γίνει ο κεντρικός αγωγός αποχέτευσης κάτω από τον υπάρχοντα δρόμο, ο οποίος τότε ήταν τμήμα της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης -Αλεξανδρούπολης (σ.σ.: δεν υπήρχε η Εγνατία Οδός) και αν έκλεινε θα υπήρχε συγκοινωνιακός αποκλεισμός μεταξύ Ανατολής και Δύσης.

Μετά την ολοκλήρωση του έργου, ο δρόμος έγινε διπλής κατεύθυνσης με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, αλλά κανένας δεν αναλάμβανε την «πατρότητα» του έργου. Δεν το παραλάμβαναν οι τεχνικές υπηρεσίες της Περιφέρειας αλλά ούτε και οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου. Έτσι το έργο έμεινε «ορφανό», αλλά και χωρίς συντήρηση για πάνω από τρεις δεκαετίες, με μόνο μικροεπεμβάσεις.

Σε όλο αυτό το διάστημα εξυπηρετούσε ανάγκες βαριάς κυκλοφορίας, με φορτηγά, που κατευθύνονται στο λιμάνι της πόλης, ακόμα και κομβόι με στρατιωτικά οχήματα και άρματα μάχης.