Δέκα ξεκούρδιστα στρατιωτάκια κούρδισαν... την κοινωνία

«Βαθιά πολιτική πράξη» ή «προσβολή της μνήμης των στρατιωτών που έπεσαν στο Επος του 1940»; Με πολύ λίγες απόψεις που ακολούθησαν μια μέση οδό, αυτές ήταν οι γνώμες που επικράτησαν για το θέμα της παρουσίας μιας ομάδας δέκα νέων γυναικών, οι οποίες αναστάτωσαν τη μαθητική παρέλαση της Νέας Φιλαδέλφειας αντιγράφοντας το σκετς «The Ministry οf Silly Walks» των Μόντι Πάιθον. Μία εβδομάδα μετά την παρέλαση, η συγκεκριμένη ακτιβιστική δράση εξακολουθεί να διχάζει την ελληνική κοινωνία τόσο ως προς το κίνητρο όσο και ως προς την αποτελεσματικότητά της. Ταυτόχρονα, άνοιξε ξανά τη συζήτηση για την αναγκαιότητα των μαθητικών παρελάσεων, οι οποίες συχνά γίνονται πομποί μηνυμάτων -πολιτικών και άλλων- ξένων με την εθνική εορτή.

Το κείμενο που έστειλαν τα «10 στρατιωτάκια της υπο-κριτικής τέχνης» μάλλον έριξε περισσότερο λάδι στη φωτιά. Στο ξεκάθαρα αντιμιλιταριστικό μήνυμά τους, το οποίο στρέφεται ευθέως και κατά των παρελάσεων, αναφέρουν ότι «υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. Ισως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε αυτά. Τι κοινό μπορεί να έχει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να έχει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά; Στα σχολεία, στις παρελάσεις, παντού. Ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία του δεν είναι έπος ούτε τραγωδία. Είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Κίνηση που δεν μπορεί να ελεγχθεί και να μπει σε καλούπια».

Οταν έγινε σαφές ότι οι δέκα κοπέλες ήταν εξωσχολικές που παρεισέφρησαν στην παρέλαση, άρχισε και η πολιτική μάχη, παράλληλα με αυτή που ήδη γινόταν στα social media. Ο δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας, Γιάννης Βούρος, μίλησε για «γελοία υποκείμενα», ενώ ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάκης Βορίδης, έκανε λόγο για «αηδίες» και στη συνέχεια προκάλεσε μίνι εμφύλιο στη Νέα Δημοκρατία, όταν είπε ότι «με ένα παιδί που είναι 16 χρόνων μιλάς κανονικά. Συνομιλείς, έτσι; Δεν είναι ανάπηρο. Στα 17 ψηφίζουν. Δεν είναι ένα παιδί που δεν έχει κατανόηση. Δεν έχει κάποιου είδους πάθηση».

Η δήλωση περί αναπηρίας προκάλεσε την οργή του ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Στέλιου Κυμπουρόπουλου, ο οποίος έγραψε στο Facebook ότι όσα είπε ο κ. Βορίδης αγγίζουν τα όρια της ρητορικής μίσους: «Στη χώρα μας τα ανάπηρα άτομα υφίστανται ήδη σε πολλές περιπτώσεις τον αποκλεισμό και αντιμετωπίζουν πλήθος από στερεότυπα. Δεν χρειάζονται και τις απαράδεκτες δηλώσεις πολιτικών για να τους κάνουν δυσχερέστερη την καθημερινότητα».

Οι κοπέλες βρήκαν συμπαραστάτη στο πρόσωπο της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία έγραψε στο Twitter ότι «όλες αυτές οι αντιδράσεις για το ζήτημα της παρέλασης είναι υπερβολικές, και δη του δημάρχου επιεικώς μη κατανοητή. Τα κορίτσια αυτά θέλουν διάλογο, όχι ακραίους χαρακτηρισμούς».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης πήγε ένα βήμα παραπέρα και έκανε λόγο για «κυνήγι μαγισσών». «Δεν είναι δυνατόν με αφορμή το περιστατικό στο περιθώριο μιας παρέλασης να ξεσηκώνεται αυτό το κύμα πατριδοκάπηλης εκδίκησης. Τι λέει το κείμενο αυτών των κοριτσιών; Οτι ο πόλεμος του ανθρώπου για την ελευθερία δεν μπορεί να μπει σε καλούπια, είναι η ίδια η ζωή εν κινήσει. Αυτό είναι το νόημα της παρέμβασης. Τα κορίτσια, μάλιστα, δεν την παρεμπόδισαν, δεν τη διέλυσαν. Μια περφόρμανς έκαναν, στο άκρο της» δήλωσε και παρατήρησε ότι τα τελευταία χρόνια οι παρελάσεις έχουν αλλάξει χαρακτήρα. Στα μνημονιακά χρόνια ήταν αρκετές οι παρελάσεις οι οποίες σημαδεύτηκαν από πράξεις που τους έδωσαν χαρακτήρα διαμαρτυρίας.

Το 2011, σε μαθητική παρέλαση στη Λάρισα ο παραστάτης του 3ου ΕΠΑΛ μούντζωσε τους επισήμους, ενώ η ίδια πράξη επαναλήφθηκε ομαδικά την επόμενη χρονιά από τους μαθητές σχολείου των Ιωαννίνων. Το 2011 επίσης, στη μαθητική παρέλαση της Αθήνας για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου οι μαθητές ορισμένων σχολείων έστρεψαν το κεφάλι στην αντίθετη πλευρά από αυτή που στέκονταν οι επίσημοι, ενώ κάποιοι άλλοι σήκωσαν μαύρα μαντίλια την ώρα που περνούσαν μπροστά από την εξέδρα. Ακόμα και μέλη της μπάντας του Δήμου Αθηναίων βρήκαν την ευκαιρία να διαμαρτυρηθούν τοποθετώντας μαύρες κορδέλες στα μουσικά όργανά τους.

Ο δήμαρχος πήρε τ' όπλο του...

Του Γιώργου Σαρρή

Λάβρος, έστω και με καθυστέρηση μιας ημέρας, εμφανίστηκε ο γνωστός ηθοποιός και νυν δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας, Γιάννης Βούρος, κατά της ομάδας των 10 κοριτσιών που παρεισέφρησαν στη μαθητική παρέλαση της πόλης του ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου και μόλις βρέθηκαν μπροστά από τους επισήμους άρχισαν να μιμούνται το χαρακτηριστικό ακαλούπωτο βάδισμα των Βρετανών κωμικών Μόντι Πάιθον από το σκετς «The Ministry of Silly Walks».

Η κίνησή τους, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε σάλο, κάτι που σίγουρα ανέμεναν και οι μετέχουσες στο αμφιλεγόμενο δρώμενο. Ο 64χρονος δήμαρχος όμως, αν και προέρχεται από τον χώρο του θεάτρου, αν και έχει διαγράψει μια μακρά καριέρα ως σκηνοθέτης και ανήκει στους επονομαζόμενους «πνευματικούς ανθρώπους» αυτού του τόπου, ήταν από αυτούς που όχι απλώς δεν είδαν με καλό μάτι την κίνηση αυτή, αλλά έκρινε σκόπιμο να προχωρήσει και σε δημόσιους χαρακτηρισμούς, αναφέροντας ότι πρόκειται για «γελοία υποκείμενα» και «αξιολύπητα» κορίτσια, τα οποία ζήτησε άμεσα να ταυτοποιηθούν.

Οπως έγραψε χαρακτηριστικά στην προσωπική του σελίδα στο Facebook: «Δυστυχώς, τη χθεσινή μεγαλειώδη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στον Δήμο μας, της Ν. Φιλαδέλφειας-Ν. Χαλκηδόνας, στιγμάτισε μια μικρή μερίδα γελοίων υποκειμένων χλευάζοντας και προσβάλλοντας τη μνήμη των πεσόντων στο Επος του ’40 και μάλιστα υπό τη σκέπη της ελληνικής σημαίας. (…) Η ταυτοποίηση αυτών των αξιολύπητων νεαρών κοριτσιών έχει ξεκινήσει, καθώς ο δήμος υποχρεούται να υπερασπιστεί στο ακέραιο την αξιοπρέπειά του». Είχε προηγηθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, τηλεφώνημα στην υφυπουργό Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, την οποία ενημέρωσε ότι όχι μόνο δεν ήταν μαθήτριες της περιοχής, αλλά ούτε καν δημότες Νέας Φιλαδέλφειας.

Η απάντηση στην οξεία ανάρτησή του ήρθε από έναν άλλο, νεαρότερο συνάδελφό του ηθοποιό, τον Χάρη Τζωρτζάκη, ο οποίος πόσταρε μια φωτογραφία του κ. Βούρου γράφοντας από κάτω: «Μιας και αποκαλείς “γελοία υποκείμενα” τις κοπέλες που τόλμησαν να ορθώσουν ανάστημα στην μπουρδελοκοινωνία που εσύ και το σινάφι σου κατάντησαν, άκουσέ τα κι από μας τους γελοίους. Δεν υπήρξες ποτέ καλλιτέχνης, ήσουν, είσαι και θα είσαι ένας φοβισμένος άνθρωπος που υπηρετεί την εξουσία και μόλις βλέπει “επισήμους” θα σκύβει πάντα το κεφάλι και θα βαράει προσοχές. Τους νεκρούς μας τους τιμάμε με αγώνες, όχι με πανηγύρια. Κλίνατε επί δεξιά και δρόμο!». Αν και το κλείσιμο του κειμένου αφήνει σαφή υπονοούμενα για τις πολιτικές πεποιθήσεις του δημάρχου, ο ίδιος ο κ. Βούρος ανήκει κομματικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς, όπως προκύπτει από την πορεία του.

Από τον Μάρτιο του 2008 ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ενώ στις εκλογές του 2009 είχε εκλεγεί βουλευτής του Κινήματος στη Β’ Αθήνας. Τον Μάιο του 2012 δεν κατάφερε να επανεκλεγεί στην εθνική αντιπροσωπεία και έναν χρόνο αργότερα ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, μέχρι που αποφάσισε να κατέβει υποψήφιος στον δήμο Νέας Φιλαδέλφειας-Νέας Χαλκηδόνας. Η οικογένειά του δεν τον στήριξε… μετά μανίας σε αυτή την απόφαση, όπως έχει παραδεχθεί ο ίδιος: «Δεν μου έλεγαν “καλά έκανες”, αλλά “μια που το αποφάσισες, ας μην πάει χαμένος ο κόπος σου”».

Κατά καιρούς έχει απασχολήσει τη δημοσιότητα με τα προσωπικά του, καθώς, όπως λέει, «έχω κάνει τρεις γάμους, έχω αποκτήσει τρία παιδιά και έχω πάρει τρία διαζύγια. Ποτέ δεν φώναξα όμως φωτογράφους και ποτέ δεν έκανα εξώφυλλο την προσωπική μου ζωή. Μόνο η ιστορία με τη Μαρία-Λουίζα πήρε δημοσιότητα και αυτό ως ένα μήνυμα αγάπης». Η νεαρή παρουσιάστρια, πρώην μοντέλο και δασκάλα pilates δεν είναι βιολογική του κόρη, ωστόσο από την πρώτη στιγμή που το έμαθε στάθηκε δίπλα της σε όλα. «Αυτό που με πείραξε μόνο είναι ότι ήθελα από τη μάνα της ένα συγγνώμη ή και ένα ευχαριστώ» είχε πει με παράπονο.