Amber Heard: «Προσπαθεί να "χειριστεί" την επιτροπή του δικαστηρίου ακόμα και με το χτένισμά της»

Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν, γιατί δεν χρησιμοποιούνται τεστ ανιχνευτών ψεύδους στα δικαστήρια. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία για την ακρίβειά τους. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν ειδικοί στη γλώσσα του σώματος παρόντες σε ορισμένες δικαστικές διαδικασίες. Αν και η γλώσσα του σώματος δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο, είναι ένας αρκετά ακριβής δείκτης που δίνει μια κατεύθυνση. Μερικές φορές το σώμα μεταφέρει το άρρητο -κάθε μικρή έκφραση του προσώπου, στάση ή χειρονομία, μπορεί να υποδηλώνει μια συγκεκριμένη στάση ή συναίσθημα.

Ενώ κάποιοι έχουν εμμονή και άλλοι έχουν βαρεθεί εντελώς να βλέπουν τα πρόσωπα του Τζόνι Ντεπ και της Άμπερ Χερντ σε όλα τα site, υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί κανείς να παρατηρήσει από τη δικαστική τους διαμάχη. Στα πιο πρόσφατα νέα αυτής της ιστορίας, η ειδικός στη γλώσσα του σώματος, Τζούντι Τζέιμς, ανέλυσε την οπτική επικοινωνία που παρουσιάζει η 36χρονη στο δικαστήριο. 

Όπως δήλωσε στη DailyMail, η Χερντ μάλλον έχει λάβει καθοδήγηση από τη νομική της ομάδα, ως προς τις απαντήσεις της ενώ καταβάλλει «απελπισμένη προσπάθεια» να φαίνεται πιο συμπαθητική στο κοινό. «Η κατεύθυνση του βλέμματος και της ομιλίας της είναι πολύ σημαντική. Το ότι χαμογέλασε στους ενόρκους ήταν για να έρθει κοντά τους και να προκαλέσει μια συμπάθεια», είπε αρχικά η expert.

«Είναι πολύ συνηθισμένο να προσπαθεί κανείς να απευθυνθεί άμεσα στην επιτροπή, στις ΗΠΑ, όμως η Άμπερ φαίνεται να προσπαθεί να δημιουργήσει προσωπικές συνδέσεις με τα μέλη της επιτροπής, ξεκινώντας με χαμόγελα. Πρώτα χαμογελάει προς την κατεύθυνση του δικαστή κι αμέσως, γυρνάει το κεφάλι της προς την επιτροπή, δείχνοντας διαθέσιμη να απαντήσει σε κάθε τους ερώτηση», συμπλήρωσε στη συνέχεια.

Κατά τα λεγόμενά της, ακόμα και ο τρόπος που χτενίζει τα μαλλιά της σημαίνει πολλά. «Η χωρίστρα της είναι στα αριστερά, πράγμα που σημαίνει ότι η επιτροπή μπορεί να έχει ξεκάθαρη θέα του προσώπου της. Προσπαθεί να "εξανθρωπίσει" τον εαυτό της και να τους κάνει να μην την αντιμετωπίζουν ως μια απόμακρη δημοσιότητα, για την οποία έχουν ακουστέι πολλά αρνητικά σχόλια».

Αναφορικά με ένα άλλο «όπλο» της ηθοποιού, η ειδικός εξήγησε: «Η επιτροπή βλέπει τα μάτια της.Τα μάτια θεωρούνται ένα από τα πιο σημαντικά μέρη του σώματος σε ένα δικαστήριο, όσον αφορά τα εσωτερικά συναισθήματα. Τείνουμε να εμπιστευόμαστε περισσότερο τους ανθρώπους, όταν μπορούμε να δούμε τις εκφράσεις των ματιών τους. Οπότε, η κυρία Χερντ προσπαθεί έτσι να δείξει ότι δεν έχει τίποτα απολύτως να κρύψει».

Με όλα αυτά τα τεχνάματα, κατά την Τζούντι Τζέιμς, η Χερντ προσπαθεί να κερδίσει τον σεβασμό των μελών της επιτροπής και να τους δείξει ότι είναι «έρμαιό» τους, ότι εκείνοι έχουν τον απόλυτο έλεγχο όσον αφορά στην ετυμηγορία και πως η ίδια δεν προσπαθεί να κατευθύνει τη δίκη. Μία στάση εντελώς αντίθετη από τον Ντεπ ο οποίος καθ' όλη τη διάρκεια της δίκης κρατά το βλέμμα του χαμηλά και μία θέση ήπιων τόνων. 

Αναφορικά τώρα με τα «δάκρυα» της Χερντ, όταν περιέγραψε τις «τραγικές» κατά την ίδια, στιγμές που έζησε στα χέρια του «βίαιου» Ντεπ, η ειδικός στη γλώσσα του σώματος ανέφερε πως συμφωνεί με όσους θεωρούν ότι ήταν ψεύτικα. «Εμένα μου έμοιαζαν με υποκριτική. Είτε ήταν μια κακή ερμηνεία ή μια σύνθετη απάντηση κάποιου που έχει ανάμεικτα συναισθήματα. Συνήθως υπάρχει μια αλλαγή στον φωνητικό τόνο κάποιου, όταν κλαίει. Έστω ένα τσαλάκωμα στο πιγούνι. Δεν ξέρω αν ήταν αληθινά».

Σε άλλο σημείο, η Τζούντι αναφέρει: «Την είδαμε να μιλάει για την παιδική της ηλικία και τα αδέρφια της και θα ήταν αλήθεια να πούμε ότι οι εκφράσεις του προσώπου της τείνουν να είναι περίπλοκες, υποδηλώνοντας ανάμεικτα συναισθήματα, ακόμη και όταν μιλάει για κάτι που την κάνει χαρούμενη. Το χαμόγελό της περιλάμβανε μόνο το σήκωμα της μίας πλευράς του στόματός της».

Τέλος, αναφέρθηκε στον λόγο που ενώ τις πρώτες ημέρες της δίκης η Χερντ απέφευγε το βλέμμα του Τζόνι Ντεπ με κάθε τρόπο, όταν ανέβηκε στο βήμα, το αναζήτησε μόνη της. 

«Ενώ ο Τζόνι σπάνια κοίταζε την πρώην σύζυγό του, η οποία καθόταν ακριβώς μπροστά του, εκείνη φαινόταν να τον κοιτάζει. Αυτό, επίσης, μπορεί να αναλυθεί με δύο διαφορετικούς τρόπους: ήταν ένα σήμα κυριαρχίας και δύναμης ή ήταν ένα σημάδι διαφάνειας και ειλικρίνειας;».