Δάφνη Καραβοκύρη: «Η μητέρα μου πάσχει από διπολική διαταραχή - Σήμερα οι σχέσεις μας είναι καλύτερες»

Στην κάμερα της εκπομπής «Super Κατερίνα» μίλησε η Δάφνη Καραβοκύρη, η οποία αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για τη μάχη που έδωσε στο παρελθόν με τη νευρική ανορεξία, αλλά και τη μητέρα της που πάσχει από διπολική διαταραχή.

«Ο λόγος που μίλησα για τη νευρική ανορεξία που πέρασα, ήταν για να μου φύγει λίγο ο φόβος. Ο φόβος ότι εγώ έχω στιγματιστεί από αυτό. Θεώρησα ότι αν το μοιραστώ, θ' ανοίξουν κι άλλα στόματα, θ' ανοίξουν κι άλλες ψυχές και δεν θα αισθάνομαι κι εγώ τόσο μόνη μου. Το πρόβλημα με τη νευρική ανορεξία το συνειδητοποίησε ο μπαμπάς μου για μένα. Ηταν πολύ προσεκτικός στην προσέγγισή του, γιατί δεν ήθελε να με τρομάξει. Εάν με τρόμαζε, μπορεί να είχε το αντίθετο αποτέλεσμα» ανέφερε, αρχικά, η δημοσιογράφος και παρουσιάστρια.  

«Υπήρχε μια αρκετά άσχημη ατμόσφαιρα στο σπίτι»

«Μπήκα στο νοσοκομείο, αλλά νομίζω ότι με βοήθησε πάρα πολύ η ηρεμία με την οποία το διαχειρίστηκε. Η αιτία ήταν ότι στη μαμά μου έτυχαν άσχημα χαρτιά στην τράπουλα της ζωής. Υπήρχε μια αρκετά άσχημη ατμόσφαιρα στο σπίτι, οπότε ήθελα με τον τρόπο αυτό να τους πω στο σπίτι ότι, "γειά σας, είμαι κι εγώ εδώ και δε περνάω πολύ ωραία, πονάω", αυτό το κατάλαβα αργότερα μέσω της ψυχοθεραπείας. Υπήρχαν μέρες που δεν έτρωγα τίποτα, όπως πάρα πολύς κόσμος. Αυτή η μορφή αυτοτιμωρίας, έχει μια ηδονή μέσα της. Όταν λέω τιμωρία, εννοώ ότι οι γονείς σου μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα μέσα στο σπίτι αλλά είσαι τόσο μικρός που δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι αυτά δεν έχουν να κάνουν με εσένα… Νομίζεις ότι φταις εσύ» πρόσθεσε.

«Εχω συγχωρέσει τη μητέρα μου»

Για τη σχέση της με τη μητέρα της, που πάσχει από διπολική διαταραχή, η Δάφνη Καραβοκύρη αποκάλυψε: «Η σχέση με τη μητέρα μου σήμερα είναι καλή. Εχουμε έρθει πάλι κοντά. Δίνει κι εκείνη τις δικές της μάχες. Οταν νοσείς από μια ψυχική νόσο όπως η διπολική διαταραχή, δεν έχεις πολλές επιλογές. Κάπου σε ορίζει και δεν το ορίζεις εσύ. Με φαρμακευτική αγωγή τα πράγματα ηρεμούν λίγο, στρογγυλεύουν οι γωνίες. Εχω συγχωρέσει τη μητέρα μου. Δε νομίζω ότι της κράτησα ποτέ κακία. Περισσότερο είχα παράπονο και απορία παρά κακία. Ποια είμαι εγώ να κρίνω δυο ανθρώπους που φέρανε στον κόσμο ένα παιδί; Δεν έχω κανένα δικαίωμα να το κάνω».