Αντίνοος Αλμπάνης στο ethnos.gr: «Τον Φεβρουάριο ξεκινούν τα γυρίσματα για τον δεύτερο κύκλο του Maestro»

Ο Αντίνοος Αλμπάνης είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, με εξαιρετικές περγαμηνές και μοναδικές ερμηνείες στην καλλιτεχνική του διαδρομή. Φέτος, πρωταγωνιστεί στη σειρά «Maestro» του Mega, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Υποδύεται τον Μιχάλη, έναν ήσυχο αλλά και αρκετά μυστηριώδη τύπο. «Είναι η δεύτερη φορά που συνεργάζομαι με τον Χριστόφορο, ύστερα από πολλά χρόνια. Όλες οι δουλειές του, διακρίνονται από έναν επαγγελματισμό, μια αφοσίωση και μια φροντίδα. Εξυπακούεται ότι χάρηκα πολύ, όταν μου έκανε την πρόταση για το "Maestro", γιατί έχουμε συνηθίσει οι Έλληνες ηθοποιοί να συμμετέχουμε σε τηλεοπτικές παραγωγές, οι οποίες είναι εγκλωβισμένες σε πολύ συγκεκριμένα budget. Όταν έρχεται, λοιπόν, μία τέτοιου είδους πρόταση που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και αντιλαμβάνεσαι ότι θα σου δοθεί χρόνος και χώρος για να μπορέσεις να λειτουργήσεις, όπως εργάζονται οι συνάδελφοί σου στον υπόλοιπο πλανήτη, δεν μπορείς παρά να νιώθεις περήφανος γι’ αυτό. Παράλληλα, δεν σου κρύβω πως είχα μεγάλη αγωνία, ανυπομονησία και λαχτάρα να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, ώστε να μεταδοθεί η σειρά στην τηλεόραση και να δούμε την ανταπόκριση του κόσμου, η οποία φαίνεται τελικά να είναι τεράστια» λέει, χαρακτηριστικά, ο Αντίνοος Αλμπάνης στο ethnos.gr.

Στο σημερινό επεισόδιο, το οποίο είναι το όγδοο της πρώτης σεζόν, θα γνωρίσουμε καλύτερα τον ήρωα του, ο οποίος έχει επιλέξει να εκφράζεται κυρίως μέσα από βλέμματα, παύσεις και σιωπή. Γνωρίζει αρκετά καλά τα μυστικά των ανθρώπων του νησιού, εξαιτίας της ιδιότητάς του ως γιατρός αλλά έχει ως στάση ζωής να μένει αμέτοχος και να μην αναμειγνύεται σε άσχημες καταστάσεις. Παρατηρούμε ότι κουβαλάει τον δικό του σταυρό, κρύβοντας μεγάλο πόνο μέσα του αφενός γιατί παλεύει μ’ ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, αυτό του διαβήτη, αφετέρου γιατί είναι ερωτευμένος με τη Σοφία, η οποία είναι γυναίκα του δημάρχου της περιοχής. «Στο επεισόδιο αυτό θα δούμε την ιστορία του σε flash back. Πώς βρέθηκε ο Μιχάλης στους Παξούς από την Αθήνα, πώς ερωτεύτηκε με τη Σοφία και γιατί έχουν επιλέξει αυτοί οι δύο άνθρωποι να βασανίζονται με αυτόν τον τρόπο» περιγράφει.

Τι αγαπάτε περισσότερο στον Μιχάλη;

Γενικά, πιστεύω ότι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό έχουμε τα πάντα μέσα μας. Εμείς επιλέγουμε τι θα φωτίσουμε, ποτέ και για ποιο λόγο. Έχω αγαπήσει, λοιπόν, από την Μιχάλη την ψυχραιμία, την αφοσίωση, τη συνέπειά του και το πόσο πολύ επενδύει στους ανθρώπους. Μπορεί ν’ απομακρύνεται από αυτούς, αλλά ποτέ δε φεύγουν από την καρδιά του. Λατρεύω, επίσης, τη σχέση που έχει αναπτύξει με το κατοικίδιό του, γιατί βρίσκεται κοντά σε αυτό που ζω και εγώ. Έτυχε, μάλιστα, στη σειρά να παίζει και το δικό μου σκυλάκι. Από την άλλη, αυτό που ίσως ζηλεύω λίγο περισσότερο στον ήρωα μου και δεν το έχω εγώ στον ίδιο βαθμό είναι ο αλτρουισμός του, να λειτουργεί δηλαδή χωρίς να έχει ο ίδιος κάποιο όφελος για τα πράγματα.

O Μιχάλης άφησε την Αθήνα και πήγε να μείνει στους Παξούς εξαιτίας της Σοφίας. Στη δική σας ζωή, τι ρόλο έχει παίξει ο έρωτας και ποια είναι η μεγαλύτερη θυσία που έχετε κάνει γι' αυτόν;

Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη, είναι λόγος ύπαρξης. Μας βοηθάει ν’ αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής και να μην χάνουμε την πίστη μας γι’ αυτήν. Έχω κάνει διάφορα πράγματα για τον έρωτα. Ειδικά σε πιο μικρή ηλικία. Τον αποζητώ, τον έχω ανάγκη γιατί κυρίως ομορφαίνει εμένα και με κάνει να θέλω να προβάλω τις καλές και όμορφες πτυχές μου, τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα μου. Προσπαθώ να προσανατολίζομαι σε αυτή την κατεύθυνση. Να είμαι διαθέσιμος να ερωτευτώ και να με ερωτευτούν. Τώρα, δεν νομίζω ότι έχει μεγάλη αξία να πω τι θυσίες έχω κάνει για τον έρωτα. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι δεν είμαι από τις περιπτώσεις ανθρώπων που εύκολα θα πέσει στα πατώματα και εύκολα θα κάνει μια μεγάλη παλαβομάρα. Θεωρώ ότι σε όλα τα πράγματα πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο και ένα όριο. Ο έρωτας είναι πολύ ωραίος και χρήσιμος αρκεί να μην μας κατακλύζει, να μην ορίζει τη ζωή μας και να μην μας κάνει έρμαια καταστάσεων, οι οποίες δεν είναι και πολύ ώριμες και αξιοπρεπείς.

Στη σειρά παρακολουθούμε ιστορίες με ενδοοικογενειακή βία, παράνομες δραστηριότητες, ομοφυλοφιλία κ.α. Πιστεύετε ότι η ελληνική μυθοπλασία όταν καταπιάνεται με σοβαρά κοινωνικά θέματα γίνεται με σωστό τρόπο;

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω εικόνα του συνόλου των σεναρίων που βγαίνουν αυτή τη στιγμή στην παραγωγή. Αυτό, όμως, που έχω ως αίσθηση είναι ότι η ελληνική μυθοπλασία έχει λίγο μια διάθεση, ειδικά τα τελευταία χρόνια, να μην ασχολείται με την επικαιρότητα και ειδικά με τον τρόπο που το κάνει ο Χριστόφορος. Θα σου πω ένα πολύ ενδεικτικό παράδειγμα. Το «Maestro» είναι ίσως μία από τις ελάχιστες τηλεοπτικές παραγωγές που βλέπουμε τους ήρωες να είναι τοποθετημένοι στο σήμερα, να μιλούν για την πανδημία και να φοράνε μάσκες. Κάτι που έχει εξαφανιστεί από τα υπόλοιπα σίριαλ και ο λόγος είναι γιατί έχουν τη διάθεση να δημιουργήσουν προϊόντα που θα είναι πιο διαχρονικά. Δεν θα είναι στιγματισμένα από μία εποχή, την οποία ενδεχομένως δεν θέλουμε να θυμόμαστε σε λίγα χρόνια από σήμερα. Αυτό, όμως, στην πραγματικότητα μάς απομακρύνει πάρα πολύ από τα ζητήματα, τα οποία μας βασανίζουν, μας προβληματίζουν και τα οποία συζητάμε. Ο Χριστόφορος δεν διστάζει να σκύψει πάνω σε αυτά τα θέματα, μ’ ένα ντοκιμαντερίστικο τρόπο, χωρίς όμως να θέλει να κουνήσει σε κάποιον το δάχτυλο. Παραθέτει τα ζητήματα αυτά, εντείνοντας την οπτική και του ενός και του άλλου, με το κοινό να είναι εκείνο που θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Τώρα αν ενοχλείται η όχι, ποιος ξέρει που ακριβώς καθρεφτίζεται το πρόσωπό του. Σε ότι έχει να κάνει με τη δική μας δουλειά, πάντως, νομίζω ότι είμαστε ικανοποιημένοι όλοι με τον τρόπο που ο Χριστόφορος αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα, με το ταλέντο, με την αισθητική, με την διακριτικότητά του και μ’ έναν τρόπο που μπορεί να βοηθήσει κάποιες σκέψεις ν’ αλλάξουν, κάποια παράθυρα σε κάποια μυαλά ν’ ανοίξουν.

Τα τελευταία χρόνια, παρακολουθούμε αρκετούς καλλιτέχνες να παίρνουν θέση, μέσα από τα social media, σε θέματα της επικαιρότητας. Ποια η άποψή σας;

Δεν θα διαχωρίσω τη θέση του καλλιτέχνη με τη θέση ενός πολίτη μίας χώρας. Όποιος άνθρωπος έχει την ανάγκη να μιλάει γι’ αυτά, καλό είναι να το κάνει. Εγώ δεν είμαι της άποψης ότι οι καλλιτέχνες έχουν κάποιο χρέος απέναντι στην κοινωνία. Ωστόσο, αν κάποιοι θέλουν να μιλάνε γι’ αυτά, επειδή πιστεύουν ότι θα επηρεάσουν την κοινή γνώμη με μια τοποθέτηση που μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει, τότε καλά κάνουν.

Τι θεωρείτε επαναστατικό σήμερα;

Θα σε παραπέμψω στον Μίσσιο και θα σου απαντήσω ότι επαναστατικό σήμερα είναι να διατηρούμε την τρυφερότητά μας σε αυτές τις τόσο δύσκολες εποχές. Να είμαστε ευγενείς, να μην είμαστε μισαλλόδοξοι, ν’ αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες, τα βάσανα, τα προβλήματα του διπλανού μας και να μην θεωρούμε τη δική μας ζωή ότι είναι κανόνας για τις ζωές των άλλων.

Επιστρέφοντας στον «Maestro». Τι θυμάστε πιο έντονα από τα γυρίσματα της σειράς;

Έντονα με την καλή έννοια, θυμάμαι, το επίπεδο οργάνωσης και επαγγελματισμού της εταιρίας παραγωγής, όπου σε δύσκολες συνθήκες και εκτός έδρας γυρίσματα, πολύ μακριά από την Αθήνα, σ’ ένα σχεδόν ακριτικό νησί, δεν μας έλειπε τίποτα. Ήμασταν απολύτως φροντισμένοι, περιποιημένοι, με ότι αυτό συνεπάγεται. Τώρα, σε ότι έχει να κάνει με τις πιο δύσκολες συνθήκες, θα σταθώ στις μετακινήσεις που ήταν πάρα πολύ ζόρικες, επειδή ήμασταν στις αρχές του φθινοπώρου εκεί και μόλις είχε ξεσπάσει μια πολύ δυνατή κακοκαιρία. Δεν θα ξεχάσω το τελευταίο μου γύρισμα, κάπου στα μέσα Σεπτεμβρίου, όπου είχα φύγει μ’ ένα θαλάσσιο ταξί από τους Παξούς για να πάω στην Κέρκυρα και από εκεί να πετάξω πίσω στην Αθήνα. Ενώ βρισκόμουν μεσοπέλαγα, είχε πάρα πολλά μποφόρ, ήρθε μήνυμα στο κινητό από την πολιτική προστασία που έλεγε στους πολίτες να παραμείνουν στα σπίτια τους γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος. Ήταν αυτές οι στιγμές που λες τώρα θα ζήσω; Δεν θα ζήσω; Θα βουλιάξουμε; Δεν θα βουλιάξουμε; Θα γυρίσω στην Αθήνα; Θα προλάβω να δω αυτή τη σειρά που τόσο πολύ λαχταρώ;

Το «Maestro» έγινε η πρώτη ελληνική σειρά στο Netflix. Τι συναισθήματα σας προκαλεί αυτό;

Είναι μία τόσο πρωτόγνωρη εμπειρία. Μια προοπτική τόσο απρόσμενη, τόσο απροσδόκητη, τόσο έξω από τη δική μας λογική και φιλοσοφία που δεν μπορώ να την εξηγήσω. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια. Είναι μία πολύ άγνωστη περιοχή, η οποία ανοίγει τεράστιες προοπτικές και πιθανότητες. Καλό, βέβαια, είναι να κρατάμε μικρό καλάθι και να μην παίρνουν τα μυαλά μας αέρα, γιατί κακά τα ψέματα, το Netflix είναι μια τεράστια πλατφόρμα, στην οποία προσθέτονται κάθε χρόνο άπειρες παραγωγές απ’ όλο τον κόσμο και για να μπορέσει να ξεχωρίσει μια δουλειά είναι από θέμα τύχης μέχρι χίλιοι δυο άλλοι λόγοι. Παρόλα αυτά, αυτό το οποίο με κάνει πολύ χαρούμενο και περήφανο είναι πως άνοιξε ο δρόμος πλέον για τις ελληνικές παραγωγές. Έγινε η αρχή και αυτό μόνο καλό μπορεί να επιδράσει για το σινάφι μου, γιατί οι παραγωγοί ενδέχεται πλέον να αρχίσουν ν’ αντιμετωπίζουν αυτά τα προϊόντα της ελληνικής μυθοπλασίας με μια πιο μεταπολιτική διάθεση. Να ξεφύγουμε λίγο από τα στενά όρια της χώρας. Να επενδύουν καλύτερα στην εικόνα, στον εξοπλισμό, στα συνεργεία και να φτιάχνουμε σειρές, για τις οποίες θα είμαστε περήφανοι και δεν θα ντρεπόμαστε.

Για ποιους λόγους πιστεύατε πως δεν είχαμε δει τόσο καιρό μία ελληνική σειρά σε streaming πλατφόρμα;

Είναι κάτι που δεν το γνωρίζω καθόλου. Νομίζω ότι υπάρχει μια οδηγία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που επιβάλλει σε αυτές τις πλατφόρμες να έχουν υλικό από τις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται. Από κει και πέρα, ξέρω ότι τα κριτήρια τα οποία απαιτούν από τους δημιουργούς είναι αρκετά υψηλά. Και αυτό συνεπάγεται και με υψηλά budget. Συνεπώς, δύσκολα σε αυτές τις εποχές, ένας παραγωγός θα ρισκάρει να κάνει αυτό το βήμα και να βάλει τόσα χρήματα σε μια δουλειά που πιθανότητα μπορεί να μην έχει και θετικά αποτελέσματα.

Τα γυρίσματα του δευτερου κύκλου του «Maestro» πότε ξεκινούν; 

Τον Φεβρουάριο. 

Εσείς έχετε σκεφτεί να γράψετε κάτι για την τηλεόραση ή το θέατρο;

Όχι! Το σενάριο είναι κάτι που χρειάζεται σπουδή και αν όχι σπουδή πολύ μεγάλη τριβή. Δεν έχω ασχοληθεί πότε με αυτό το αντικείμενο. Ίσως αν μου δημιουργηθεί αργότερα η ανάγκη να σπουδάσω πάνω σε αυτό και να δημιουργήσω κάτι. Αλλά στην παρούσα φάση είμαι καλυμμένος τόσο πολύ από την υποκριτική που δεν θα ήθελα να γράψω κάτι.

Αυτή την περίοδο συμμετέχετε στην παράσταση «Κάποιος να με προσέχει» στο θέατρο Αυλαία, στη Θεσσαλονίκη. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το έργο και τον ρόλο σας;

Είμαστε πανευτυχείς γιατί από την πρώτη παράσταση είμαστε sold out. Η αγάπη του κόσμου είναι παραπάνω από συγκινητική. Έχουμε φτιάξει μία παράσταση για την οποία είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι. Ένα έργου που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι του σπουδαίου συγγραφέα Frank McGuinness, το οποίο διάβασα και ήθελα πολύ να το κάνουμε. Εκτός από εμένα, συμμετέχουν οι Δημήτρης Μαρίζας και Πήτερ Ραντλ. Το έργο, βασισμένο στην αληθινή ιστορία, μιλά για τρεις ομήρους (έναν Άγγλο, έναν Ιρλανδό κι έναν Αμερικανό) που είναι έγκλειστοι σ' ένα κελί στο Λίβανο, υπό το άγρυπνο βλέμμα των τρομοκρατών – απαγωγέων τους. Η προσπάθειά τους ν' αντέξουν τις κακουχίες και την αγωνία του θανάτου εκδηλώνεται με δαιμονικό χιούμορ ή «παιχνίδια» διαφυγής. Μέσα από συγκρούσεις ή συναισθηματικές εξάρσεις, οι τρεις τους θα αγαπήσουν ο ένας τον άλλο και θα δεθούν με ισχυρότερα δεσμά και από τις αλυσίδες που τους κρατούν. Το έργο δεν στέκεται τόσο πολύ στο κοινωνικοπολιτικό ζήτημα της περιοχής ούτε στην αιώνια διαμάχη Ανατολής και Δύσης, αλλά σε πιο σπουδαία πανανθρώπινα ζητήματα, όπως είναι η αγάπη, η φιλία, η εμπιστοσύνη και η αποδοχή.

Σε λίγο καιρό κλείνετε τα 40. Τι σηματοδοτεί αυτή η ηλικία για σας;

Είναι απλά ένα νούμερο. Εξακολουθώ να νιώθω 15 χρονών, ένας Πίτερ Παν, ένας μαθητής. Το μόνο που με φέρνει σε επαφή με τον αριθμό είναι οι αντοχές μου και η φθορά. Τίποτα άλλο. Κατά τ’ άλλα, μέσα στην ψυχή μου ακόμα παιδί νιώθω και μακάρι να συνεχίσω να νιώθω έτσι για πολλά χρόνια ακόμα.

Πόσο σας έχει βοηθήσει η ψυχανάλυση που κάνετε τα τελευταία χρόνια ώστε να βλέπετε τη ζωή τόσο αισιόδοξα;

Με έχει βοηθήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Θα ήταν ευχής έργο οι άνθρωποι να μπορούν να κάνουν ψυχανάλυση, ν’ απευθύνονται σε ειδικούς, γιατί όπως λέω συνέχεια σε δικούς μου ανθρώπους, δεν ερχόμαστε στη ζωή με κάποιο εγχειρίδιο. Οι συναναστροφές, οι επαφές, οι σχέσεις είναι δύσκολες. Ειδικά, όπως έχουμε δομήσει τις κοινωνίες. Οπότε είναι καλό να μπορούμε να φιλτράρουμε αυτά που βλέπουμε, ακούμε και νιώθουμε. Να αντιδρούμε μ’ έναν τρόπο που να μην είναι τοξικός. Πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε. Και μόνο με τη δουλειά που κάνουμε με τον εαυτό μας, το μυαλό μας, την καρδιά μας και την ψυχή μας θα μπορέσουμε να συντονιστούμε και να πιαστούμε χέρι – χέρι. Αλλιώς μόνο εχθρικά θ’ αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Βουλή: Ακραία σύγκρουση Τσίπρα - Μητσοτάκη για τα δημοσιεύματα περί παρακολούθησης Φλώρου
• Βουλή: Εκτός ελέγχου η Φωτεινή Πιπιλή - Κινήθηκε απειλητικά προς τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ
• Celine Dion: Η ζωή του φτωχοκόριτσου με τα 13 αδέρφια, η ασθένεια Stiff Person Syndrome και η ακύρωση της συναυλίας στην Ελλάδα
• Εκτακτο «Δώρο» από τον ΕΦΚΑ 450 ευρώ - Ποιοι το δικαιούνται και πότε πληρώνεται
• Το air fryer αποτελεί την λύση στην ακρίβεια; Μια συσκευή που μπορεί εύκολα να σου γλιτώσει χρόνο και χρήμα