Χαϊκάλης για την αποχώρησή του από την παράσταση του Φιλιππίδη: «Υπήρξε διαφωνία»
Άγγελος ΓεραιουδάκηςΤο δίδυμο Φιλιππίδης - Χαϊκάλης έχει προσφέρει άπλετο γέλιο στο κοινό, όχι μόνο πάνω στο θεατρικό σανίδι, αλλά κυρίως μέσα από την τηλεοπτική τους συνύπαρξη στην επιτυχημένη σειρά «Πενήντα-Πενήντα». Το φετινό καλοκαίρι, το θεατρικό δίδυμο ήταν προγραμματισμένο να ανεβάσει την παράσταση «Δάφνες και Πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά, ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα της νεοελληνικής δραματουργίας, μια πολιτική κωμωδία διαχρονικής επικαιρότητα, αλλά την τελευταία στιγμή ο Παύλος Χαϊκάλης αποφάσισε να αποχωρήσει από το έργο. «Ναι έχω αποχωρήσει από την παράσταση. Υπήρξε κάποια διαφωνία. Δεν θα ήθελα να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες. Προφανώς κάποια στιγμή θα είμαι σε κάποια άλλη παράσταση. Δεν ξέρω ακόμα αν θα δουλέψω ή θα κάνω διακοπές το φετινό καλοκαίρι. Δεν έχω ακόμα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Είναι κάτι που το εξετάζω. Η υγεία μου είναι μια χαρά. Δόξα τω Θεώ δεν έχω κάποιο πρόβλημα» ανέφερε ο ηθοποιός στο ethnos.gr.
Ο Παύλος Χαϊκάλης έκανε κανονικά πρόβες με τον υπόλοιπο θίασο όλο αυτό το διάστημα, ενώ είχε αποχωρήσει αιφνίδια από το ίδιο έργο ξανά, όταν ανέβηκε στο θέατρο Μουσούρη με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Γιώργο Κιμούλη. Αυτή τη φορά, η παράσταση «Δάφνες και Πικροδάφνες» αντιμετωπίζεται από τον Πέτρο Φιλιππίδη μέσα από μια νέα οπτική, που παραμένει μεν πιστή στην αρχική σκηνοθετική του προσέγγιση, αλλά δίνει νέες προεκτάσεις καθώς απευθύνεται σε μια Ελλάδα όπου πλέον ο πολιτισμός προβάλλει ως προτεραιότητα. Κοινωνικά και πολιτικά ανήσυχο, πρόκειται για ένα θεατρικό δείγμα γραφής που προσεγγίζει τη νέα πραγματικότητα με ευαισθησία, κριτικό πνεύμα αλλά και καμία διάθεση συμβιβασμού με τα κακώς κείμενα της εκάστοτε εξουσίας και όσων επιθυμούν να την περιβληθούν. Στην Αθήνα του 2020 και των νέων κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, το έργο των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά παραμένει επίκαιρο, 41 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στο Θέατρο Τέχνης –για το οποίο και γράφτηκε–, τον Οκτώβριο του 1979, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν, με πρωταγωνιστές τους Βάσο Ανδρονίδη, Μίμη Κουγιουμτζή, Γιάννη Μόρτζο και Γιάννη Δεγαΐτη.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Τρίπολη κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου. Ο Κώστας, ο Βασίλης, ο Τάσος και ο Αλέκος, οι τοπικοί υποστηρικτές υποψήφιων βουλευτών, μαζεύονται μια χειμωνιάτικη νύχτα και συζητούν για τις επερχόμενες εκλογές θέλοντας ο καθένας να αποδείξει την ικανότητα, τη δύναμη και την εξουσία που διαθέτει. Πιστεύοντας ότι είναι μεγάλα πολιτικά μυαλά και ισχυροί κομματάρχες, ονειρεύονται τη στιγμή που όλα και όλοι θα υποταχθούν στην εξουσία τους. Ο καθένας τους κρατά κρυμμένα μυστικά, που θα αποκαλύψει την κατάλληλη στιγμή για να πλήξει τη σιγουριά των υπόλοιπων. Κεντρικό αλλά αόρατο πρόσωπο είναι μια γυναίκα, η Νόρα, η οποία φαίνεται ότι βρίσκεται πίσω από κάθε σημαντικό πολιτικό του νομού και ελέγχει το πολιτικό παιχνίδι. Σε αυτή την εκρηκτική συνάντηση στο σπίτι του Κώστα, οι τέσσερις «ισχυροί άντρες» επιδίδονται σε έναν αγώνα επιβίωσης, που απαιτεί ετοιμότητα και στρατηγική. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, θα ενστερνιστούν κάθε ιδεολογία και θα αξιοποιήσουν κάθε πληροφορία προκειμένου να υπερασπιστούν το προσωπικό τους συμφέρον. Είναι σαν να παίζουν μια παρτίδα πόκας με πονηριά και καπατσοσύνη, με μπλόφες και κόντρα ρελάνς. Με υψηλό ηθικό, θεωρούν πως τους ανοίγονται μεγάλες προοπτικές και μεθούν από ενθουσιασμό για τη σίγουρη επιτυχία των επιδιώξεών τους.
Η παράσταση θα κάνει κανονικά πρεμιέρα την Τετάρτη 15 Ιουλίου στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας με τους ηθοποιούς: Πέτρος Φιλιππίδης (Βασίλης), Τάσος Χαλκιάς (Κώστας), Κωνσταντίνος Ασπιώτης (Αλέκος), ενώ στη θέση του Παύλου Χαϊκάλη θα είναι ο Θανάσης Πατριαρχέας (Τάσος).
- «Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων
- Νέες αποκαλύψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου - Υποδυόταν τη μητέρα του Παναγιωτάκη σε δημοσιογράφο
- Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών
- Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;