Ενας ξεχασµένος µηχανισµός

Του Γιώργου Κακλίκη

Με την υποστήριξη του προέδρου του, ο Τούρκος υπουργός Αµυνας υψώνει τους τόνους εναντίον της Ελλάδας, οξύνοντας την ένταση που η Αγκυρα επιδιώκει για εσωτερικούς και εξωτερικούς λόγους. Το τουρκικό ΥΠΕΞ έχει περιέλθει σε δεύτερη µοίρα και οι θέσεις της Τουρκίας εκφράζονται κατά κύριο λόγο από τον κ. Ακάρ, ο οποίος πλέον περιστρέφει τη φρασεολογία του γύρω από το ιδεολόγηµα της «Γαλάζιας Πατρίδας» χρησιµοποιώντας το σε σηµείο υπερβολής.

Τη µεθόδευση αυτή συνεχίζει επίµονα η Τουρκία, που αισθάνεται να έχει περιθώρια άσκησης πιέσεων στην Ελλάδα προκειµένου αυτή να υποχρεωθεί να καµφθεί σε πολλά από τα σηµεία που η Αγκυρα έχει θέσει ως στόχους. Επιδιώκοντας παράλληλα να πείσει το διεθνές ακροατήριο ότι δεν πράττει τίποτε άλλο από το να διεκδικεί το δίκιο της, «που η Αθήνα αµφισβητεί». Παρά τη συγκρατηµένη στάση της ελληνικής πλευράς, παρά την πραγµατοποίηση επισκέψεων από τις δύο πλευρές, η Τουρκία επιδεικνύει όχι µόνο φραστική αλλά και σηµειολογική επιθετικότητα, όπως λ.χ. µε την πρόσφατη µεγάλη ναυτική άσκησή της σε τρεις θάλασσες.

Ηθεληµένα υψώνει έτσι µεγάλα εµπόδια στη βελτίωση των σχέσεών της µε την Ελλάδα. Και το αξιοσηµείωτο είναι ότι η τουρκική πλευρά χρησιµοποιεί κάθε δυνατό µοχλό πίεσης, όπως εκείνον του Μεταναστευτικού όπου εµφανίζεται µερικώς συνεργάσιµη, αρνούµενη να συµµορφωθεί πλήρως µε τις συµφωνίες που έχει υπογράψει. Ασφαλώς η στάση της Αθήνας σε αυτή την εξόφθαλµη επιθετικότητα παρερµηνεύεται από την Αγκυρα.

Οι ανταλλαγές επισκέψεων ουδόλως µειώνουν την επιθετική τακτική της και, όπως φαίνεται, ούτε οι συναντήσεις των δύο υπουργών Αµυνας και η προοπτική εµπλουτισµού των Μέτρων Οικοδόµησης Εµπιστοσύνης τη συγκινούν. Από την άλλη πλευρά, δείχνει λησµονηµένος ένας πολύ σοβαρός µηχανισµός διαλόγου, οι διερευνητικές επαφές, που, όπως φαίνεται, συναντούσαν δυσκολίες επαναδροµολόγησης. Ισως αυτή η στασιµότητα εξαλειφθεί µε τις προγραµµατιζόµενες συναντήσεις σε επίπεδο γενικών γραµµατέων των δύο ΥΠΕΞ.

Αν ο συγκεκριµένος µηχανισµός επανεκκινήσει, παρότι το αντικείµενό του είναι ένα και µοναδικό, η υφαλοκρηπίδα, η πρόοδος που είχε σηµειωθεί µε τις πάνω από πενήντα συνόδους του και η -ενδεχοµένως- θετική συνέχισή τους θα µπορούσαν να δράσουν ως καταλύτες για την άρση εµποδίων. Σε µια προσπάθεια σοβαρής αφετηρίας προσέγγισης, χωρίς τα εµπόδια αυτά να αποτελέσουν αντικείµενο του µηχανισµού. Και αν αυτό συµβεί συστηµατικά, χωρίς στείρα αναβλητικότητα και κυρίως µε προηγούµενη εσωτερική µας συνεννόηση και συναίνεση, ίσως φανεί στον ορίζοντα η ελπίδα για µια αρχή αλλαγής κλίµατος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Ο Γιώργος Κακλίκης είναι πρέσβης επί τιµή και υποψήφιος του Ποταµιού για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο