«Οκτώβρη και δεν έσπειρες λίγο ψωμί θα πάρεις», λέει ο σοφός λαός και οι σοφοί πολιτικοί που από το Καστρί ορμώμενοι κάλπασαν στην ελληνική πολιτική σκηνή, Οκτώβρη έσπειραν και πολύ ψωμί έφαγαν… Κι αυτοί και ο λαός...
Οι Νεοδημοκράτες ήταν βέβαιοι, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ θα καταρρεύσει και οι γαλανόλευκες παντιέρες με τον πυρσό ανέμιζαν στην Αθήνα με φούρια. Οι οπαδοί του Κινήματος έβλεπαν κάτι σαν ομίχλη στον ορίζοντα, όμως κρατούσαν κρυφές ελπίδες...
Αν τα μαθηματικά και οι αριθμοί είναι ένα εργαλείο διαλογισμού και περισυλλογής - όπως λέγεται – τότε, τώρα είναι η ώρα να ανοίξουν οι αριθμομηχανές των τηλεφώνων, να βγουν τα μολύβια και να γίνει μια μαθηματική προσέγγιση στο αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής.
Και περάσανε νύχτες πολλές μέχρι να ξαναβγούν στο φως οι κάλπες· οι κάλπες οι πραγματικές, γιατί κάτι κάλπικες δημοψηφίσματος στήθηκαν, και δεν χρειάστηκε καν να καταμετρηθεί το περιεχόμενό τους...
Κι από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Γεώργιο Παπανδρέου Εκλογές του 1963. Ακριβώς 60 χρόνια πριν. Και η Ελλάδα από τότε από κάποιου Καραμανλή σε ενός Παπανδρέου την αγκαλιά βρίσκει γαλήνη και θαλπωρή…
«Από πολύ μικρός έβλεπε με απίστευτη επιμονή τον εαυτό του αρχηγό και μελλοντικό ηγέτη και όταν ανέλαβε την εξουσία δεν έλεγε να την εγκαταλείψει, δημιουργώντας ρεκόρ, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα»...
Και ο χρόνος έγινε για να κυλάει, οι κυβερνήσεις να «πέφτουν» και οι εκλογές να ανεβάζουν άλλες κι άλλες και η Ελλάδα συνεχώς να βουλιάζει από το βάρος των αρίστων ανικάνων…
Σαν σπάνιο πουλί, που τελεί υπό εξαφάνιση και που από… εκατονταετία σε εκατονταετία φτερουγίζει αιφνιδιαστικά στον αέρα της Ελλάδας, για να δηλώσει την ύπαρξή του, μοιάζει η ενότητα!