Η εσωκομματική διαδικασία για την ηγεσία του κόμματος που διαφαίνεται να έρχεται, είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία αυτής της κραταιάς κάποτε παράταξης, να προσπαθήσει να πλησιάσει τον παλιό πρωταγωνιστικό της εαυτό, μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές
Η συζήτηση για την ανασύνταξη της ελληνικής κεντροαριστεράς ως παράταξη, αν είναι να έχει προοπτική, δεν πρέπει επίσης και δεν μπορεί να είναι μόνο οργανωτική
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εξοβελίζει συστηματικά πλέον τις όποιες καθολικές αρχές ίσχυαν στη μέχρι τώρα προβληματική σχέση της χώρας με τις διάφορες ελληνικές διασπορές της υφηλίου»
Το συμβάν της «ροζ σημαίας» πάντως, πέρα από το θέμα της ελευθερίας της τέχνης, αναδεικνύει και ένα άλλο κεφαλαιώδες ζήτημα. Ποιος πρέπει να είναι κατά την άποψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο ρόλος των ελληνικών διπλωματικών αρχών, στη διεθνή κοινότητα του 2023;
Όσοι και όσες νοιάζονται για την κοινοβουλευτική, προγραμματική και κοινωνική υποστήριξη αριστερών ιδεών και αξιών στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μόνο θετικά μπορούν να αξιολογήσουν, εκτιμώ, την αποχώρηση από το νυν ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. των βουλευτών και στελεχών της ομάδας “6+6”.
Όσοι και όσες εξακολουθούν όμως να παραμένουν στο κόμμα, έστω και προς το παρόν, επιμένοντας να αντιπαλεύουν τον Κασσελάκη με πολιτικά επιχειρήματα, ας το ξανασκεφτούν